ਤਾਂ ਕੀ ਸਾਨੂੰ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਦੀ “ਭਾਵੁਕ ਚਿੰਤਾ” ਉੱਤੇ ਤਾਲੀਆਂ ਮਾਰਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਜਾਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਪੁਲਿਸ ਅਕੈਡਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਭਾਵੁਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ,
ਉਹ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੱਲ ਕਰਨ, ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰਸ਼ਿਕਸ਼ਣ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਜਾਂ ਅਸਲ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਬਹਾਨੇ ਕਿਉਂ ਗਿਣਾਉਂਦੇ ਹਨ?
